این مجموعه با الهام از اثر نویسنده صاحب سبک ژاپنی “هوراکی موراکامی” در روایت ابرها طراحی شده است . طراحی محصولات این کالکشن نمایانگر تقسیم فضا با خط افق به دو بخش هستند ، بالای خط افق آسمان و ابرها با استفاده از متریال پارچه های طرحدار نمایش داده شده و پایین خط افق ، زمین با استفاده از متریل ساده ، طرحی کانسپچوال از روایت ابرهای موراکامی را نشان می دهند. عکاسی این کالکشن نیز با الهام از اثر موراکامی و گفتگوی نویسنده با خودش ، نمادی از زنی ایرانی را با گریم و  پوشش سر از توری فلزی در بیابان نشان می دهد که در تلاش و تکاپو برای درک هویت زنانه خود می باشد.

“به آسمان نگاه می کنم، در پی نشانه ای از رحمت، ولی نمی یابم. فقط ابرهای بی تفاوت تابستان را میبینم.

آنها هم حرفی برای گفتن ندارند.

ابرها همیشه کم حرفند.

شاید نباید به آنها نگاه کنم.

آنچه نیاز دارم نگاه کردن به درون خود است.”

هاروکی موراکامی از کتاب :

از دویدن که حرف می زنم از چه حرف می زنم.